Back Angelcirice ANG كنيسة إنجلترا Arabic كنيسة انجلترا ARZ Ilesia d'Inglaterra AST Anqlikan kilsəsi Azerbaijani Simbahan kan Inglatera BCL Царква Англіі Byelorussian Църква на Англия Bulgarian Iliz Bro-Saoz Breton Crkva Engleske BS
| The Church of England | |
|---|---|
 | |
| Opper-goewerneur | Koningin Elizabeth II |
| Primaat | Justin Welby, aartsbiskop van Kantelberg |
| Kerkstruktuur | Episkopaal |
| Hoofkwartier | Church House, City of Westminster, Londen |
| Bedieningsgebied | Engeland Eiland Man Kanaaleilande Gibraltar Vastelandse Europa |
| Lidmaatskap | 25 miljoen dooplidmate[1] |
| Webtuiste | Church of England |
Die Kerk van Engeland (Engels: Church of England) is die amptelike nasionale Christelike kerk in Engeland en die Moederkerk van die wêreldwye Anglikaanse Gemeenskap (Anglican Communion). Die kerk sien homself in die tradisie van die Westelike Christendom en voer sy stigting terug tot sint Augustinus van Kantelberg (Canterbury) se sendingwerk in Engeland in AD 597. Deur hierdie sendingwerk het die kerk in Engeland onder die gesag van die pous in Rome gekom.
In 1534 het die Kerk van Engeland sy bande met die Rooms-Katolieke Kerk verbreek, 'n besluit wat geneem is nadat Rome geweier het om koning Hendrik VIII van Engeland se huwelik met Catharina van Aragon ongeldig te verklaar. Die Kerk van Engeland is deur 'n parlementswet as amptelike kerk van die land gevestig. Hierdie stap het die aanleiding tot 'n reeks gebeurtenisse gegee wat as Engelse Hervorming bekend staan.
Gedurende die regentskap van koningin Mary I en koning Filips is die ou kerk en pouslike gesag in 1555 hervestig. Dié gesag is egter drie jaar later met die troonbestyging van koningin Elizabeth I deur 'n parlementswet, die Act of Supremacy ("Wet oor die Oppergesag"), weer verwerp. Die kerk se leerstellings en liturgie was aanvanklik omstrede aangesien sowel gereformeerde asook katolieke groeperings binne die Kerk van Engeland hul invloed laat geld het. Die geskil is nog in 1558 in die sogenaamde Elizabethaanse skikking besleg waarin die Kerk van Engeland as sowel katoliek asook gereformeerd gedefinieer is:
- Katoliek insoverre as die kerk hom as deel van die universele kerk van Jesus Christus beskou, in 'n ononderbroke voortsetting van die vroeë apostoliese kerk, maar ook as historiese opvolger van die Angel-Saksiese en Middeleeuse Engelse Kerk. Dit vind sy uitdrukking in die klem wat op die leerstelling van vroeë Kerkvaders gelê word, soos vasgelê in die Apostoliese Geloofsbelydenis, die Geloofsbelydenis van Nicéa en die Geloofsbelydenis van Athanasius. Daarnaas is baie van die tradisionele raamwerk van Middeleeuse Roomse Katolisisme bybehou, veral wat kerkbestuur, liturgie en kerklike gebruike betref.
- Gereformeerd insoverre as dit deur sommige van die leerstellings van die 16de eeuse Protestantse Hervorming gevorm is, in besonder die Nege-en-dertig Artikels en die Engelse gebedboek Book of Common Prayer.
Gedurende die 17de eeu het Puriteinse en Presbiteriaanse strominge te midde van politieke en godsdienstige geskille die opperhand oor die kerk gekry totdat die oorspronklike kerkorde met die Restorasie van 1660 herstel is. In die huidige Kerk van Engeland is daar steeds verskillende uiteenlopende strominge soos Anglo-Katolieke en Evangelikale wat vroeë verdelings in die kerk weerspieël. Spanninge tussen behoudende en progressiewe teoloë vind hul uitdrukking in debatte oor die ordinasie van vroue en die houding teenoor homoseksualiteit in die kerk. Vroue mag sedert 1994 as geestelikes geordineer word. 'n Voorstel, waarvolgens vroue ook as biskoppe geordineer mag word, is deur die Kerk van Engeland se Algemene Sinode in 2012 nog naelskraap verwerp, maar uiteindelik op 14 Julie 2014 goedgekeur.[2]